شبکه‌ی حسگر بی‌سیم (WSN) از تعداد زیادی گره‌ی حسگر تشکیل شده که به یکدیگر متصل هستند تا عمل خاصی را انجام دهند. این گره‌ها انرژی، قدرت پردازش و حافظه‌ی محدودی دارند. به دلیل اینکه طول عمر شبکه بستگی به این گره‌ها دارد، منبع انرژی در گره‌ها بسیار مهم است. بنابراین نیاز به روش‌هایی برای کاهش مصرف انرژی در گره‌ها داریم. خوشه‌بندی یکی از روش‌ها برای کاهش مصرف انرژی است. الگوریتم‌های خوشه‌بندی بسیاری معرفی شده‌اند. الگوریتم LEACH یکی از معروف‌ترین این الگوریتم‌‌هاست. در این مقاله، ما یک روش کارا برای خوشه‌بندی با استفاده از منطق فازی با ورودی‌های مناسب پیشنهاد می‌دهیم و آن را با ویژگي‌های خوب LEACH ترکیب می‌کنیم. این روش‌ کاملاً توزیع شده است. بنابراین سرعت آن بیشتر و مصرف انرژی آن کمتر از روش‌های متمرکز است. همچنین روش پیشنهادی ما، ضعف‌های LEACH را بر طرف کرده و کاراتر از روش‌های موجود است.

مقدمه:

در سال‌های اخیر با پیشرفت فناوری، از شبکه‌های حسگر بی‌سیم (WSNها) در برنامه‌های مختلفی استفاده شده است. WSN شامل صدها یا هزاران گره‌ی حسگر کوچک است. ایم گره‌ها به یکدیگر متصل شده‌اند تا کار یا کارهای مشخصی را انجام دهند. هر گره در WSN شامل مؤلفه‌هایی مثل آنتن ارتباطی، حافظه‌ کم، مدار حسگر (حسگر دما، نور، رطوبت و ...)، پردازنده‌ی ضعیف و منبع تغذیه‌ی محدود است.

WSNها معمولا برای برنامه‌های نظارتی استفاده می‌شود و به محض تغییر در محیط، ایستگاه باخبر می‌شود. WSNها معمولاً در محیط‌هایی که دسترسی انسانی محدود است مثل کوه‌های آتشفشان یا مناطق نظامی استفاده می‌شوند.

به دلیل ویژگی‌های خاص شبکه‌های حسگر بی‌سیم، چالش‌های متعددی در این شبکه‌ها وجود دارد. یکی از این چالش‌ها منبع انرژی محدود گره‌هاست. در اکثر موارد، منبع انرژی غیر قابل تعویض و غیر قابل شارژ است. بنابراین باید از روش‌هایی در WSNها استفاده شود که مصرف انرژی گره‌ها را کاهش می‌دهد.